دکتر علی اکبر انصارین؛ دکتر مسعود یعقوبی نوتاش؛ شلاله جوادی
چکیده
آمادگی ساختاری به عنوان یک سیستم کارآمد در مطالعه نمایه های ذهنی زبان پیشنهاد شده است. با این حال، برای کشف مکانیسم های زیربنایی این سیستم به تحقیق نیاز است. این مطالعه تلاشی برای بررسی اینکه آیا جملاتی که محتوای معنایی مشترک ندارند، اما ساختار نحوی مشابهی دارند می‌توانند یکدیگر را پرایم کنند یا خیر بود. 90 نفر از دانشجویان دانشگاه ...
بیشتر
آمادگی ساختاری به عنوان یک سیستم کارآمد در مطالعه نمایه های ذهنی زبان پیشنهاد شده است. با این حال، برای کشف مکانیسم های زیربنایی این سیستم به تحقیق نیاز است. این مطالعه تلاشی برای بررسی اینکه آیا جملاتی که محتوای معنایی مشترک ندارند، اما ساختار نحوی مشابهی دارند می‌توانند یکدیگر را پرایم کنند یا خیر بود. 90 نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز در این مطالعه شرکت کردند و بر اساس عملکرد آزمون مهارت به دو گروه متوسط به بالا یا متوسط تقسیم شدند. هر دو گروه در مرحله پیش تست یک فیلم صامت را روایت کردند. در مرحله پرایمینگ، شرکت‌کنندگان با خواندن و امتیاز دهی به کتاب های حاوی تصاویری که جملاتی حاوی افعال حرکتی انها را دنبال میکرد بودند پرایم شدند. بلافاصله پس از آن، یک فیلم صامت دیگر را روایت کردند. فرض بر این بود که اگر ساختارهای غیرمرتبط معنایی بتوانند همدیگر را پرایم کنند، همانطور که توسط برخی از یافته‌های گزارش‌شده پشتیبانی می‌شود، پرایم کردن شرکت‌کنندگان با افعال عبارتی حرکتی، استفاده از افعال عبارتی غیرحرکتی را در مرحله بعد پسا تست افزایش می‌دهد. با این حال، نویسندگان نتوانستند تفاوت معنی‌داری بین عملکرد شرکت‌کنندگان در مرحله قبل از تست و مرحله بعد از تست پیدا کنند. یافته‌ها از این ادعا حمایت می‌کنند که شباهت نحوی برای شروع پرایمینگ ساختاری کافی نیست و به نظر می‌رسد که معنایی مشترک مورد نیاز باشد. یافته ها با توجه به نقش های معنایی و معنای ترکیبی در مقابل غیرترکیبی توجیه می شوند.
